Jedz z głową    

 
Witamina K2 - cudowne lekarstwo czy kolejna moda?




(...)

Szczegółowa ocena dostępnego piśmiennictwa przeprowadzona przez Panel ds. Produktów Dietetycznych, Żywienia i Alergii EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności) opublikowana w maju 2017 r., wykazała, że dostępne dane nie wystarczają do ustalenia różnych współczynników aktywności dla filochinonu i menachinonów. Uznano, że obecnie nie ma wystarczających podstaw do formułowania wniosków odnośnie spożycia witaminy K2. Proponuje się pozostawić dotychczasowe zalecenia dotyczące spożycia witaminy K na poziomie 1 µg filochinonu/kg masy ciała.

Jak dotąd rolę witaminy K potwierdzono w zapewnieniu prawidłowego krzepnięcia krwi i utrzymaniu prawidłowego stanu kości. Na produktach spożywczych będących źródłem witaminy K, mogą zgodnie z prawem UE, znaleźć się  oświadczenia zdrowotne następującej treści: „Witamina K przyczynia się do prawidłowego krzepnięcia krwi” i „Witamina K pomaga w utrzymaniu zdrowych kości”. Więcej na stronie dieta.wum.edu.pl >>



Zasady żywienia w okresie późnej jesieni i zimy






Okres jesienno-zimowy to wyjątkowy czas dla organizmu. Z powodu mniejszej dostępności do promieni słonecznych, niskich temperatur powietrza  i mniejszej ilości ruchu, mamy znacznie obniżoną odporność,
a co za tym idzie, jesteśmy bardziej narażeni na nawracające infekcje i przeziębienia. (...)

Klimat w którym żyjemy sprawia, że w tym okresie mamy mniejszy  dostęp do świeżych owoców i warzyw, dlatego pracę nad odpornością organizmu powinniśmy rozpocząć już podczas wiosny i lata, a także podczas wczesnej jesieni, kiedy mamy jeszcze dostęp do świeżych śliwek, gruszek, jabłek, dyni  czy papryki, pomidorów i bakłażanów, które są źródłem witamin, składników mineralnych, a także antyoksydantów, niezbędnych do skutecznej walki organizmu z drobnoustrojami. Na prawidłowe działanie układu immunologicznego  wpływ ma wiele czynników, a jednym z najważniejszych  jest odpowiedni sposób żywienia. O zasadach żywienia w okresie jesienno-zimowym dla WUModa Zespół Zakładu Żywienia Człowieka
Więcej >>


Dodatki do żywności - dlaczego są stosowane?






Obecnie w produkcji żywności wykorzystuje się wiele substancji, które ułatwiają proces wytwarzania. Wśród różnych składników żywności ważną grupę stanowią dodatki (substancje dodatkowe), które oprócz nazwy opatrzone są literą E i liczbą. Stosowane są w celu osiągnięcia określonego efektu technologicznego, zmniejszenia kosztów produkcji, ale także cech żywności korzystnych dla konsumenta. Pozwalają na wydłużenie trwałości mikrobiologicznej gotowego wyrobu, poprawiają plastyczność, elastyczność, smarowność, barwę, zwiększają wodochłonność, ułatwiają proces pieczenia, a nawet pozwalają modyfikować wartość odżywczą.  Emulgatory pozwalają na obniżenie  zawartości tłuszczu w produktach, takich jak margaryny, majonezy, wędliny, lody, w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego także cholesterolu.
Przeciwutleniacze chronią tłuszcz przed szkodliwym dla zdrowia utlenianiem (jełczeniem), chronią przed ciemnieniem przetwory warzywne. Substancje słodzące służą do produkcji żywności, ze zmniejszoną zawartością cukru, co pomaga w komponowaniu diet osobom chorującym na cukrzycę, ale także w kontroli masy ciała. Więcej na stronie dieta.wum.edu.pl >>




Kasze – dobre kiedyś dobre dziś



Kasze są nieocenionym elementem zdrowej diety. Dostarczają organizmowi wielu cennych składników odżywczych. Są źródłem białka, skrobi, lipidów, błonnika pokarmowego, składników mineralnych, witamin oraz flawonoidów. Białko kasz jest białkiem niepełnowartościowym ze względu na małą ilość lizyny i tryptofanu. Zawartość błonnika pokarmowego wiąże się z rodzajem kaszy oraz sposobem jej otrzymywania. Najwięcej błonnika zawiera kasza gryczana, najmniej biały ryż oraz kasza manna i kukurydziana. Kasze są źródłem cennych składników mineralnych, takich jak: magnez, fosfor, miedź, cynk, potas, żelazo, chrom i kobalt. W największej ilości występują one w kaszy gryczanej. Ponadto kasze są bogate w witaminy z grupy B, witaminę E, PP oraz kwas pantotenowy. Szczególnie dużo tiaminy zawiera kasza gryczana i jaglana, ryboflawiny – kasza gryczana, zaś witaminy PP – kasza jęczmienna perłowa. Kasze są także bogatym źródłem substancji biologicznie aktywnych. Na przykład owies, podobnie jak gryka zawiera znaczące ilości naturalnych przeciwutleniaczy, spośród których wyróżnia się: kwas kawowy, ferulowy i hydroksycynamonowy. Kasze należą do produktów wysokiej wartości energetycznej, np. 100g kaszy gryczanej (suchej) dostarcza 359 kcal, a pęczaku jęczmiennego – 346 kcal.Kasze są nie tylko zdrowe, ale także bardzo smaczne i mogą stanowić podstawę lub dodatek do każdego posiłku, stanowią doskonałą alternatywę dla makaronu, ziemniaków i pieczywa. Ich różnorodność sprawia, że każdy może znaleźć kaszę idealną dla siebie.  Więcej >>



Dieta w chorobach tarczycy: FAKTY i MITY
źródło: Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej





Popularne diety mogą zaszkodzić zdrowiu

Wielu z nas marzy, aby schudnąć. Często sięgamy po popularne diety, dostępne w internecie, czy kolorowych magazynach, wierząc, że dzięki nim osiągniemy upragnioną niską wagę. Niestety, okazuje się, że może się to skończyć źle dla naszego zdrowia. Przeczytacie, co na temat skuteczności najpopularniejszych diet oraz o ryzyku, na jakie jesteśmy narażeni stosując te metody odchudzania, mówi prof. Marek Naruszewicz z  Katedry Farmakognozji i Molekularnych Podstawy Fitoterapii WUM dla newsweek.pl. To ważna lektura!

http://www.newsweek.pl/wiedza/zdrowie/diety-bardzo-szkodliwe-jak-sie-nie-odchudzac-,artykuly,432577,1.html

Zdrowa kolacja

Zdrowe produkty na talerzu

Kolacja, to ważny posiłek, często pomijany przez wielu z nas, a szczególnie przez osoby, które chcą zredukować swoją masę ciała. Należy pamiętać, że powinna być przede wszystkim lekko strawna. Jedzenie przed snem tłustych, smażonych potraw powoduje zaleganie pokarmu w żołądku, a w konsekwencji może prowadzić do wystąpienia objawów dyspeptycznych, takich jak: zgaga, nudności, bóle brzucha. Należy unikać smażenia - szczególnie w głębokim tłuszczu, a także stosowania różnego rodzaju zasmażek. Warto zadbać o odpowiednią obróbkę termiczną surowców – posiłek taki powinien być gotowany w wodzie, na parze, duszony lub pieczony w piekarniku.

Odpowiednio skomponowana kolacja powinna zawierać lekkostrawne źródło białka, jak np. chude mięso (kurczak, indyk, królik, drobiowe wędliny), ryby (dorsz, pstrąg, łosoś, flądra), jaja czy produkty mleczne (mleko do 2%, jogurt naturalny, kefir, ser twarogowy chudy/półtłusty). Drugim elementem jest odpowiednie źródło węglowodanów - tutaj zaleca się spożywanie produktów zbożowych, jak np. pieczywo graham na zakwasie, kasze, makarony czy ryż. Zalecanymi źródłami tłuszczów są: świeże masło, olej sojowy, słonecznikowy, rzepakowy, oliwa z oliwek czy olej lniany, a także pestki dyni, słonecznika i rozdrobnione orzechy. Nie można zapomnieć również o dodatku warzyw, zarówno w postaci gotowanej, jak i surowej.

Kolacja powinna stanowić 20% wartości energetycznej diety, co przy założeniu jadłospisu na 2000 kcal wynosi ok. 400 kcal. Warto wybierać produkty niskokaloryczne. Trzeba podkreślić, iż na kolację nie powinniśmy spożywać produktów wzdymających, jak np. warzywa strączkowe (groch, ciecierzyca, bób), ze względu na możliwość pojawienia się nieprzyjemnych objawów ze strony przewodu pokarmowego, co z pewnością zaburzy nocny wypoczynek. Niewskazane są również warzywa o wysokiej zawartości błonnika, jak np. kapusta biała i czerwona, warzywa cebulowe (cebula, por). Pomimo, iż błonnik jest bardzo ważny w codziennej diecie – w czasie wypoczynku nocnego może wywołać wzmożoną fermentację w przewodzie pokarmowym. Unikać należy także niektórych napojów - alkoholu, mocnej kawy i herbaty, gdyż te m.in. działają pobudzająco.

Ostatni posiłek powinien być spożywany na 2-3 godziny przed snem, by umożliwić spokojne trawienie. Spożycie posiłku w krótszym odstępie czasu, może sprzyjać występowaniu problemów ze snem lub objawów ze strony przewodu pokarmowego (nudności, bóle brzucha, biegunki, wzdęcia).

Przepisy


Pulpeciki z łososia z kaszą jaglaną i szpinakiem

 

Składniki:

50 g kaszy jaglanej

80 g łososia

1 szklanka szpinaku

szczypiorek

sok z cytryny (20 g)

mix sałat - garść

cukinia (40 g)

pomidor (50 g)

oliwa z oliwek (5 g)

 

Sposób przygotowania:

 

Cukinię przygotować na parze, połączyć z sałatą i pomidorem. Skropić oliwą z oliwek i dodać ulubione przyprawy, odstawić do lodówki. Łososia opłukać, pokroić na drobne części. Kaszę jaglaną ugotować na sypko. Szpinak poddusić w małej ilości wody. Szczypiorek posiekać. Połączyć wszystkie składniki w malakserze, dodając wody, by uzyskać lepką konsystencję. W razie potrzeby można dodać jajko. Pulpeciki ułożyć na pergaminie i piec przez 25 minut w temperaturze 180 stopni. Podawać z sałatką.


 

Sałatka z kurczakiem i komosą ryżową

 

Składniki:

20 g komosy ryżowej

80 g fileta z kurczaka dobrej jakości

1 pomidor (120 g)

1 gałązka selera naciowego (50 g)

1 garść sałaty lodowej

1 łyżeczka oleju rzepakowego (5 g)

sok z cytryny (20 g)

przyprawy (słodka papryka, sól, pieprz)

 

Sposób przygotowania:

 

Ugotować komosę ryżową. Filet z kurczaka opłukać, obtoczyć w przyprawach (np. słodka papryka, sól, pieprz), pokroić w kostkę i przyrządzić na parze. Pomidora i selera naciowego pokroić w kostkę. Wszystkie składniki wymieszać, dodać olej rzepakowy i skropić cytryną.

 

 

mat. przygotowała studentka II roku studiów I stopnia kierunku dietetyka Aleksandra Cudna

Dieta pielgrzyma


Przekazujemy kilka porad żywieniowych przydatnych podczas pieszych wycieczek
i pielgrzymek:

  1. Zadbaj o nawodnienie - nie ma dokładnych zaleceń co do ilości wypijanych płynów, trzeba pić jak najczęściej, tak aby nie dopuścić do uczucia pragnienia. W największe upały przy tak dużym wysiłku można wypić nawet 4-5 l wody. W miarę możliwości pić wodę mineralną wysoko - lub średniozmineralizowaną niegazowaną, unikać kawy, słodzonych gazowanych napojów (mogą wzmagać dolegliwości żołądkowe). Zaleca się stosowanie napojów izotonicznych, żeby zapobiec odwodnieniu.

  2. Nie rezygnuj z obiadu - ciepły posiłek w środku upalnego dnia czasem wydaje się nie do przełknięcia, ale bez niego bardzo trudno dostarczyć odpowiedniej ilości energii. Bardziej kuszące wydają się słodycze, ale korzystniej będzie zjeść danie obiadowe – które ma większą gęstość odżywczą.

  3. Nie przejadaj się! Zwłaszcza w pierwszych dniach w ramach poczęstunku w parafiach ludzie przygotowują mnóstwo jedzenia, ciasto, kanapki, świeże owoce. Przerwij jednak jedzenie, gdy czujesz się nasycony, w przeciwnym wypadku grozi ci uczucie ociężałości.

  4. Pamiętaj, że pielgrzymka to NIE JEST czas na odchudzanie. Redukcja masy ciała jest bardzo częsta przy tak dużym wysiłku i wiele osób postanawia wzmocnić ten efekt poprzez ograniczanie jedzenia. Należy jeść zawsze, gdy odczuwa się głód, żeby uniknąć zasłabnięć i zawrotów głowy. Nie należy ograniczać posiłków. Można natomiast zrezygnować ze słodyczy i drożdżówek na rzecz świeżych owoców i warzyw.

  5. Jeżeli chcesz podjąć się postu w czasie pielgrzymki np. przejść całą pielgrzymkę o chlebie i wodzie, upewnij się, że twój stan zdrowia pozwala na to i zrezygnuj z postu, gdy wystąpią takie objawy, jak zasłabnięcia, zawroty głowy, ogólne złe samopoczucie.

  6. Do bagażu zamiast konserw i dań instant w proszku, warto zapakować przekąski, takie jak chociażby orzechy i suszone owoce, masło orzechowe, musy owocowe w tubce, paczkowany chleb razowy (dłuższy termin przydatności do spożycia), konserwy warzywne (wiele marek oferuje gotowe mieszanki warzyw w puszce), humus lub inne wysokobiałkowe pasty kanapkowe, domowe ciasto z fasoli (przepis 1), domowe ciasteczka owsiane (przepis 2). Oprócz tego zaleca się spakowanie kilku saszetek mięty do zaparzenia na wypadek dolegliwości żołądkowych.

  7. Wśród pielgrzymów zdarzają się cukrzycy - ci szczególnie powinni zwrócić uwagę na kontrolę ilości spożywanego cukru i unikać słodyczy, ale również dokładnym oględzinom poddawać swoje stopy najczęściej, jak to możliwe i nie dopuszczać do urazów, które mogą prowadzić do zespołu stopy cukrzycowej. Przy cukrzycy, tak jak przy każdej chorobie przewlekłej, należy zawsze zapytać lekarza prowadzącego o zgodę.


    Każdego roku w wielu państwach w okresie letnim odbywają się pielgrzymki. W Polsce ponad 120 tysięcy osób pielgrzymuje latem pieszo na Jasną Górę. Pielgrzymki wyruszają z różnych miast i ich uczestnicy mają do przejścia różne dystanse. Stąd też marsz taki trwa od kilku do kilkunastu dni - rekordowo długa pielgrzymka wyrusza z Helu, jej czas wynosi 19 dni, a jej uczestnicy mają do przejścia 638 km. Najwięcej pielgrzymów wyrusza w sierpniu z Warszawy, jest to ponad 10 tysięcy osób. Mają one do przejścia ok. 300 km – w czasie 9-10 dni, czyli blisko 30-40 km dziennie. Pielgrzymi Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej korzystający z aplikacji Endomondo odnotowali wydatek energetyczny rzędu aż ok. 3500 kcal dziennie (jest to wartość szacowana, bo ilość spalanych kalorii jest kwestią indywidualną i zależy od wielu czynników, np. masy ciała, wieku czy stanu fizjologicznego).

    Uczestnicząc w pielgrzymkach przez cały czas ich trwania, można zaobserwować wiele sytuacji sprzyjających popełnianiu błędów żywieniowych. Żywienie na pielgrzymce bazuje tak naprawdę na tym, co pielgrzym zabierze ze sobą i na tym, co przygotują gościnni ludzie na trasie - na większości pielgrzymek przewidziany jest jeden ciepły posiłek dziennie i poczęstunek na większości postojów, ale nie jest to zasada ustalona odgórnie - to czy i jaki posiłek dostaną pielgrzymi zależy od dobrej woli mieszkających na trasie pielgrzymki parafian. Częste w diecie osób uczestniczących w wędrówce są: świeże owoce, ciasta domowe, drożdżówki, kompot, kanapki z białym chlebem, słodycze, konserwy, zupy zabielane, pasztety, dania typu instant. Największymi wadami jadłospisu pielgrzyma są: niska podaż błonnika (może powodować zaparcia), mała ilość świeżych warzyw spowodowana ich niską trwałością i trudnościami w przechowywaniu, duża podaż cukrów prostych (może nasilać dolegliwości żołądkowe), duży udział produktów wysoko przetworzonych.

                                                                                                                      Przepisy




    Ciasto fasolowe brownie

    Składniki:
  • 200 g jaja kurze (4 szt.)
  • 100 g orzechy włoskie
  • 240 g banan (2 szt.)
  • 40 g daktyle drylowane
  • 500 g fasola czerwona, konserwowa (ok. 2 puszki)
  • 30 g kakao ciemne (3 łyżki)
  • 75 g miód pszczeli
  • 5 g proszek do pieczenia (łyżeczka)

    Sposób przygotowania:

   1. Fasolę opłucz zimną wodą. Rozgrzej piekarnik do 180 stopni (tryb góra-dół).

   2. W tym czasie do dużego blendera wrzuć wszystkie składniki oprócz orzechów i zblenduj do jednolitej masy. Lekko pokruszone w palcach orzechy dodaj do
   blendera i lekko wymieszaj łyżką.

   3.Całość wylej do jednej dużej wyłożonej papierem do pieczenia formy lub do dwóch małych.

   4. Piecz ok. 40-45 minut.

   Wartość odżywcza (całości) -
Energia (kcal) 2031, kcal Energia (kj) 8504.55, kj Białko 86.79 g, Tłuszcz 84.32 g, Węglowodany ogółem 240.99 g, Błonnik
   pokarmowy 14.06 g, Cholesterol 720.00 mg


      Batoniki owsiane

      Składniki:

  • 480 g banan (4szt.)
  • 150 ml mleko spożywcze 1,5% tłuszczu (⅔ szklanki)
  • 60 g orzechy laskowe (2 garście)
  • 100 g płatki owsiane (szklanka)
  • 4 g proszek do pieczenia (łyżeczka)
  • 60 g rodzynki suszone (dwie garści)

    Sposób przygotowania:

   1. Rozgnieć banany widelcem w dużej misce.

   2. Wlej mleko i wymieszaj/zmiksuj.

   3. Dodaj płatki owsiane i pozostałe składniki. Wymieszaj.

   4. Wylej masę na blachę i piecz w 180 stopniach przez pół godziny.

   5. Po ostygnięciu podziel ciasto na kawałki.

   Czas przygotowania - 40 minut

   Wartość odżywcza (całości) - Energia (kcal) 1447 kcal, Energia (kj) 6050.86 kj, Białko 31.88 g, Tłuszcz 49.00 g, Węglowodany ogółem 241.70 g, Błonnik
   pokarmowy 24.30 g, Cholesterol 7.50 mg

mat. przygotowała Barbara Frącz, studentka II roku studiów licencjackich dietetyki


Jak ustrzec się przed wakacyjnymi pokusami i nie przytyć?




Właściwości zdrowotne probiotyków




„… Mianem probiotyków określa się żywe drobnoustroje – najczęściej bakterie, ale też grzyby z rodziny drożdżakowatych, które podawane w odpowiednich ilościach wywierają korzystny wpływ na organizm gospodarza. Ten korzystny wpływ musi być jednak udokumentowany
w badaniach naukowych” - przypomina prof. Hanna Szajewska, kierownik Kliniki Pediatrii

„… W przypadku probiotyków dane naukowe są podstawą rzetelnej probiotykoterapii. Jeśli ktoś stosuje jakikolwiek probiotyk, to nie oszukujmy się, że to jest interwencja medyczna, że w konkretnej jednostce chorobowej musi być zastosowany konkretny szczep mikroorganizmów probiotycznych, którego działanie zostało udokumentowane. Czyli te wszystkie literki i cyferki w nazwie szczepów są niezwykle ważne, bo to jest jak paszport, jak dowód osobisty.  Nie powinno się w ogóle kupować preparatów probiotycznych, które nie mają tych oznaczeń.”

„… Badań potwierdzających skuteczność probiotyków w zapobieganiu różnym chorobom czy wspomaganiu ich leczenia jest niezbyt dużo. W pediatrii najlepiej udokumentowano korzyści z ich stosowania w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej oraz w zapobieganiu biegunki związanej ze stosowaniem antybiotyków. Międzynarodowe Towarzystwo Gastroenterologii Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) rekomenduje w tych schorzeniach dwa szczepy – bakterii Lactobacillus GG lub drożdżaków Saccharomyces boulardii, ponieważ ich działanie udokumentowano w badaniach.”

Źródło: Nauka w Polsce, „Eksperci: skuteczność probiotyku zależy od obecnych w nim mikroorganizmów”, Joanna Morga, 14.06.2018



Dieta oparta na niskoprzetworzonych produktach roślinnych

(whole-food, plant-based diet’/WFPB)

Dieta oparta na niskoprzetworzonych produktach roślinnych jest:
• modelem odżywiania, który koncentruje się na niskoprzetworzonych produktach pochodzenia roślinnego, ale nie zakłada obowiązkowej 100% eliminacji produktów odzwierzęcych (np. nabiału o niskiej zawartości tłuszczu)

• przyjmuje się, że min. 2/3 spożywanych produktów powinno być produktami pochodzenia roślinnego (warzywa, strączki, owoce, zboża, orzechy i nasiona)

• WFPB zakłada eliminację produktów przetworzonych, w tym: oczyszczonych („białych”) mąk, cukru, wyrobów smażonych itp.
                                                                                                                                                                      Materiał przygotowany przez SKN Medycny Stylu Życia

                                                                                                          Więcej >>




Dlaczego warto jeść kiełki?



Dlaczego warto jeść kiełki? Po zjedzeniu kiełków poprawia nam się uroda, nastrój, samopoczucie i ma to naukowe uzasadnienie. Jakie cenne składniki zawierają kiełki i ile należy ich jeść?  „Kiełki, czyli smakołyk, którego nie można przedawkować”, prof. Iwona Wawer dla Programu 1 Polskiego Radia, w audycji „Cztery pory roku”.

Wysłuchaj audycji >>







Dobroczynne właściwości oleaceiny w oliwie z oliwek


Oleaceina zawarta w oliwie z oliwek może przeciwdziałać udarom mózgu i zawałom serca. O tym jaki rodzaj oliwy wybierać, by zawierała oleaceinę oraz o jej niezwykłych właściwościach zdrowotnych mówi prof.  Marek Naruszewicz z Katedry Farmakognozji i Molekularnych Podstaw Fitoterapii dla Newseria Lifestyle, 11.04.2018









Co kolory mówią o wartościach odżywczych warzyw i owoców?




jem czerwone: buraki, czerwoną cebulę, paprykę, pomidory, rabarbar, rzodkiewki,  arbuzy, czerwone gruszki, czerwone jabłka, czerwone pomarańcze, czerwone winogrona, czerwone porzeczki, czereśnie, granaty, maliny, różowe grejpfruty, truskawki, wiśnie, żurawinę, owoce dzikiej róży

ponieważ zawierają: likopen, kwas elagowy, błonnik pokarmowy

jak działają:
zmniejszają ryzyko niektórych nowotworów m.in. raka prostaty, przełyku, żołądka,  obniżają ciśnienie krwi i stężenie „złego” cholesterolu LDL, są silnymi przeciwutleniaczami, usuwają szkodliwe wolne rodniki



jem zielone:
awokado, brokuły, cukinię, cykorię, kabaczek, kapustę, ogórki, por, seler naciowy, szparagi, zieloną fasolkę, zielony groszek, zieloną paprykę, warzywa liściaste: rukolę, sałatę, szpinak, natkę pietruszki, agrest, gruszki, kiwi, limonki, zielone jabłka, zielone winogrona

ponieważ zawierają: chlorofil, beta-karoten, luteinę, zeaksantyny, błonnik pokarmowy, kwas foliowy, witaminę C i wapń

jak działąją: zmniejszają ryzyko zachorowania na raka, obniżają ciśnienie krwi i stężenie „złego” cholesterolu LDL, pozytywnie wpływają na trawienie, korzystnie wpływają na wzrok, zwalczają szkodliwe wolne rodniki, wzmacniają działanie układu odpornościowego
 


jem fioletowe: bakłażany, buraki czerwone, cebulę czerwoną, kapustę czerwoną, aronię, borówki, czereśnie, czarne porzeczki, jeżyny, jagody, śliwki, ciemne winogrona

ponieważ zawierają: flawonoidy, luteinę, kwas elagowy, kwercetyny, resweratrol zeaksantyny, witaminę C, błonnik pokarmowy

jak działają: korzystnie wpływają na wzrok, obniżają stężenie „złego” cholesterolu LDL, wykazują działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwdziałają kruchości naczyń krwionośnych, wzmacniają działanie układu odpornościowego, mają działanie przeciwutleniające, usuwają szkodliwe wolne rodniki





jem żółte:
bataty, dynię, kukurydzę, marchew, żółtą paprykę, żółte pomidory, żółtą fasolkę, żółtą cukinię, ananasy, brzoskwinie, cytryny, grejpfruty, mandarynki, mango, morele, nektarynki, papaję, pomarańcze, żółte jabłka, żółte gruszki, żółte śliwki

ponieważ zawierają:
beta-karoten, flawonoidy, likopen, zeaksantyny, potas i witaminę C

jak działają:
zmniejszają zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem, zmniejszają  ryzyko nowotworów, m.in. raka prostaty, obniżają stężenie „złego” cholesterolu LDL i ciśnienie krwi, zwalczają szkodliwe wolne rodniki

 


mat. przygotował Zespół Zakładu Żywienia Człowieka

Warzywa i owoce w diecie

Każdy z nas wie, że warzywa i owoce są ważnym elementem diety. Najczęściej słyszy się, że są one dobrym źródłem witamin. Warto też wiedzieć, że w warzywa i owoce zawierają również składniki antyoksydacyjne, które chronią nasz organizm przed działaniem wolnych rodników. Regularne jedzenie warzyw i owoców zmniejsza ryzyko wielu chorób, np. cukrzycy typu 2, nadciśnienia tętniczego, niedokrwiennej choroby serca, a także niektórych nowotworów.

Należy też pamiętać o tym, że należy spożywać więcej warzyw niż owoców.

Zadbaj o codzienne spożywanie warzyw i owoców!

 

Nawodnienie  organizmu


Ciało dorosłego człowieka składa się w 60% z wody. Prawidłowe nawodnienie organizmu jest niezwykle istotne dla jego funkcjonowania. Zdrowa dorosła osoba powinna spożywać około 2 litrów wody dziennie. Czy Ty tyle wypijasz?

Przez jeden dzień dokładnie zapisuj ilość spożywanych płynów  i upewnij się, że dostarczasz odpowiednią ilość wody.


Sól w diecie

Zalecana przez Światową Organizację Zdrowia maksymalna dzienna ilość soli w diecie zdrowego człowieka to 5 g, czyli mniej więcej jedna łyżeczka soli. Ilość ta dotyczy nie tylko dosalania, ale również soli zawartej w gotowych produktach. Nadmierne spożycie sodu może prowadzić do wielu poważnych konsekwencji zdrowotnych:

- nadciśnienia tętniczego
- zwiększenia ryzyka udaru mózgu
- raka żołądka.

Ogranicz sól w diecie już dziś!

 

mat. przygotował Zespół Zakładu Dietetyki Klinicznej